Geen titel
15 september 2009 - Agra, India
In één van mijn vorige stukjes had ik de titel `China… is anders` gekozen. En daar zit ik nu mee, want als China al anders is, hoe moet ik India dan gaan omschrijven. Vandaar dat ik er voor gekozen heb het dit keer anders te doen, net zo anders J als India. Dus heeft deze blog de titel `geen titel` gekregen.
India is na Thailand mijn volgende bestemming en ik had er zin in. Voor ik het vliegtuig instapte had ik het gevoel dat ik me er enigszins op had voorbereid. Maar ik geloof nu (drie weken later) dat je je op India niet kan voorbereiden. India moet je beleven om het überhaupt te kunnen begrijpen wat het land voor je is. En dat maakt het nu, voor mij, meteen ook moeilijk om er een stukje over te schrijven, omdat ik zelf ook nog niet goed weet wat India voor mij is.
India komt meteen bij me binnen als ik land op het vliegveld van Calcutta. Het eerste vliegveld zonder pinautomaat (dus kwamen mijn dollars toch nog van pas), liet ik snel achter me om met de taxi naar mijn uit de Lonely Planet uitgezochte guesthouse te gaan. En de dingen die ik toen zag waren meteen India. Koeien, geiten, honden en zwijnen op de weg, mensen die hun behoeftes aan de kant van de weg doen, overal rotzooi, veel taxi´s, heel veel taxi´s, en nog meer taxi´s en die maken een lawaai.
Na een uur was ik in mijn guesthouse, en dat was ook eventjes slikken. Zonder te veel in detail te treden, mijn kamer was 4 vierkante meter, de douche (op de gang) was meteen ook de wc en het stonk er ook zo. Maar goed, ik had me voorbereid op het ergste, dus dropte mijn spullen en liep Calcutta in. Na een uur of twee door de stad te hebben gelopen, vallen me heel erg veel dingen op…. En het meest bijzondere voor mij is, is dat ik het in mijn hoofd niet op orde krijg. Ik weet niet wat ik met alles wat ik zag aanmoest, het was gewoon te veel en te bizar om te bevatten. Een aantal voorbeelden van wat ik die twee uur meemaakte zal ik met jullie delen.
Loop ik de hoek van de straat om, komt er een klein jongetje naast me lopen en tikt me op mijn arm. Hij is heel mager en bedelt om geld, en wat doe je als er twee zielige oogjes je aankijken? Ik heb hem meegenomen naar een restaurant en heb wat eten voor hem gekocht. Maar goed, dan zet je drie passen buiten en komt er weer een jongetje die eten wilde.
Dan valt me op dat er zo enorm veel getoeterd wordt. Maar ik begreep dat als je een ongeluk krijgt en niet getoeterd hebt, je schuldig bent (je hebt de ander niet gewaarschuwd). Vandaar dat het de hele dag een enorm lawaai op straat is.
Ook wordt er in de buurt waar ik liep op elke hoek van de straat t´shirts en zonnebrillen verkocht, alleen heb in Calcutta geen Indiër met een t´shirt of zonnebril gezien. En voor de toeristen, vond ik er wat veel kraampjes staan.
Er is in de gebouwen in Calcutta bijna geen heel raam te vinden en groeien er struiken op balkonnetjes of daken, en bijna 100% kan wel een verfje gebruiken.
Met andere woorden, ik was kapot van de nachtvlucht en al deze indrukken .
De dagen erna had ik veel steun van alle lieve toeristen die ik in het restaurant onder mijn guesthouse ontmoet had. Merkte dat iedereen door deze moeilijke fase heen was gegaan, en ze dus heel goed wisten waarin ik me bevond. Mijn hoofd maakte overuren, en bleef het moeilijk vinden om de dingen die ik zag te verwerken. Deze periode heb ik in het moment heel erg verwarrend en vooral heel erg zwaar gevonden, maar daardoor extra leerzaam. Het mooie van mijn brein is dat ik alles ga vergelijken met hoe het bij `ons` is, en wat ze zouden kunnen doen om dat ook zo te laten zijn….. maar is dat dan het beste? Moet alles zijn zoals bij ons, een voorbeeld die me bijgebleven is: Ik liep langs de Ganges in Varanasi met een Indiër die me de stad liet zien, en ik zei dat het bij ons niet gebruikelijk was dat de koeien, buffels, geiten zomaar op straat liepen…. zegt ie “dus al jullie dieren leven in gevangenschap, wat hebben ze misdaan?”. Ik heb dus elke dag weer les in het waardevrij naar de dingen kijken, en daar geniet ik elke minuut van.
Ook de traditionele “crematies” aan de oever van de Ganges hebben veel indruk op me gemaakt. Aan de oever van de Ganges in Varanasi zijn twee plaatsen waar ze 24 uur per dag traditionele “crematies” uitvoeren. Het is voor “ons” toeristen mogelijk om er tot op een paar meter van dit gebeuren te komen en het te beleven en ervaren. Ik moet zeggen dat ik bang was voor mijn emotie die bij deze gebeurtenis los zouden komen, daar ik er normaliter voor kies niet te kijken bij overleden mensen. Maar ik vond het “mooi”, ik vond dat het met veel respect en rust gedaan werd. En ben er dus met een heel “goed” gevoel weg gegaan.
En vanochtend (15 september)heb ik voor de Taj Mahal gestaan. Wat een enorm, geweldig en bekend gebouw is dit. Ook weer een onwerkelijke belevenis, de Taj Mahal was voor mij het symbool voor India, en dat ik daar oog in oog mee mag staan.
Drie weken India. In die drie weken heb ik Calcutta, BodhGaya, Patna, Varanasi en Agra aangedaan, en allemaal hebben ze weer een andere indruk bij me achtergelaten. Het kleine religieuze BodhGaya met zijn vele tempels en de gratis meditatieles, de geweldig uitgestrekte binnenlanden (met rijst- en suikervelden) en met het gevoel soms in de middeleeuwen te zijn. De drukte van Calcutta, de charmes van een provincie hoofdstad van Patna , de Ganges en alles wat daarbij hoort in Varanasi en de Taj van Agra. Wat een land, en wat begin ik het per dag meer te waarderen.
Ik ga steeds meer de schoonheid van het land zien, begin te wennen aan de viezigheid, de stank, de voor mij nog steeds rare gewoontes en het lawaai. Ik heb een visum voor 6 maanden aangevraagd, dus ik kan jullie vertellen dat ik hier voorlopig nog niet weg ben. Ik ben nog niet uitgekeken in dit land wat tot nu toe het verst weg staat van alles wat wij in Nederland en België (ja er zijn ook Belgische lezers, hi) gewend zijn. Ben je van plan om dit land ook te gaan bezoeken, raad ik je aan dit niet voor drie weken te doen. Want dan ga je er, ben ik bang, met een gemengd gevoel weg. Een gevoel dat je het land nog niet helemaal snapt. En ik begrijp ook als jullie na het lezen van dit stukje niet begrijpen wat India nu daadwerkelijk is. Helaas moet ik jullie daarin dan ook teleurstellen….. want ik weet het ook nog niet helemaal precies. Zoals eerder geschreven, mijn hoofd maakt overuren en elke dag is weer een opeenstapeling van verwarrende momenten of verwonderingen. En dat is wat het is,en wa ik vooraf graag wilde.
Met veel zin stap ik morgen weer in de trein, om wellicht de tijger te gaan zien in een wildpark hier zo’n 5 uur treinen vandaan.
Bijna drie maanden ben ik nu aan het reizen, met bezochte landen als Rusland, Mongolië, China, Thailand en India begint het wat mij betreft een mooi rijtje te worden. Nieuwsgierig en met nog genoeg honger naar meer laat ik jullie achter, met de wetenschap dat ik me als een vis in het water voel. Als een vis in het water, met alleen mijn rugzak, alleen in de grote andere wereld. Gezond, en met een aantal kilo’s minder zeg ik jullie gedag. Tot een volgende keer.
Mooi om te kunnen volgen wat je allemaal beleefd, en de verslagen die je maakt vind ik prachtig!
Hopelijk heb je nog vele mooie maanden voor je. Veel plezier in ieder geval!
Gr.
Wederom een prachtig verhaal en schitterende foto's! Met name de foto's verklaren veel over wat jij beschrijft... Ik begrijp goed, dat er zaken zijn die jouw brein niet kunnen verklaren, maar probeer hier wel van te genieten en in te zien, dat het lang niet overal zo goed is, als bij ons in Europa! Hierdoor kun je later bepaalde zaken, makkelijker relativeren.
Geniet van de komende periode en wij zien uit naar de nieuwe verhalen / foto's!
Liefs, Marian
Het gaat je goed af en leuk om te zien dat je plezier hebt. Laat nog een paar kilo's achter daar. Houden ze ook wat van jou over. Sinds je weg bent is je club ook weer aan het draaien, dus het lek is boven.
Groeten,
Patrick
groetjes
Annemiek
Prachtig verslag, heel indrukwekkend. Heel goed van je dat je dit aan bent gegaan!
Ik wens je heel veel succes en pas goed op jezelf.
Knuffel van Alet
Indrukwekkend om weer te lezen wat je weer beleeft. Geniet elke keer weer van jouw fotos. Leuk om te zien wat mensen vastleggen op hun reizen maar de beste camera is jouw oog. Daarmee leg je dingen vast die met de beste camera niet is vast te leggen. Ben je nog steeds van spreuken van de dag dan heb ik er nu 1 die op het werk op een deur hangt. Wie bergen wil beklimmen kan zich niet op de vlakte houden.
Het ga je goed en pas goed op jezelf
gr
pris
Adembenemend weer Daan! Wat schrijf je toch mooi en je beschrijft je gevoelens ook zo goed!
Het lijkt me echt een indrukwekkend land, maar was het buurland maar Nederland, dat je steeds even om het hoekje kon kijken, maar dan wel ff terug naar de hygiene van je eigen land, want die lijkt me daar ver te zoeken............
Keek wel ff op van je foto's, is het bier daar soms niet lekker???
Doe je voorzichtig??!
Ik kijk weer uit naar je volgende verhaal en de foto's!
Veel liefs,
Aman
Wat een geweldige onderneming. Je verhalen zijn erg boeiend. Je ruikt en proeft het bijna! Ik was erg ontroerd door je kaart, dank je wel. En dat vanaf de andere kant van de wereld. Dit is mijn 2e week weer dat ik af en toe werk en dat gaat heel goed. Dus ik kom er wel weer met af en toe vallen en snel weer opstaan. Wens je nog heel veel mooie reiservaringen toe, pas op jezelf.
Kuzzz Meintje
Ik ben gistervond aangekomen en heb nu al een after reis dip..
Ik heb een fantastische tijd gehad en zag er weer erg tegenop om naar huis te gaan. Eenmaal thuis weer fijn om vriendjes te zien en ze hadden het hele huis versiert. LIEF!
Fantastisch weer om jou verhaal te lezen en je mooie foto's te zien.
Het vervelende is van alleen reizen is dat je het met niemand het kan delen. Je kan nog zulke mooie verhalen schrijven en mooie foto's laten zien maar niemand zal ooit begrijpen wat je daar mee maakt.Helaas....
Heel veel plezier nog en kijk uit naar je volgende verhaaltje en foto's!
Kus sophie
Mooi verhaal weer!!
"Je ziet wel eens wat op het journaal over deze landen, maar jou verhaal geeft een nog beter beeld van deze landen."
geniet ervan
Arie
Heb nu pas je hele reisverslag gelezen, ik vind het al helemaal geweldig dat je deze stap hebt genomen. Nu ik je verslag lees, de fotoos heb gezien en ook is het heel leuk dat je ook laat weten wat het met je doet, helemaal top, wat een indrukken. Ben nu dan ook zeer nieuwsgierig naar wat je verder meemaakt en hoe het met je gaat! groetjes Ineke Dibbink
Indrukwekkend verhaal. Ik ben blij te horen dat je je als een vis in he water voelt. Zo te lezen doe je heel veel indrukken op. Ik kan me daarom best voorstellen dat je hoofd daarvan vol is. Ik dacht dat de dixies in Rock Werchter niet al te schoon waren maar als ik jouw verhaal zo lees zijn dat 5-sterren toiletten.
Ik wens je nog veel plezier en leerzame momenten met het vervolg van je reis.
Groetjes Eric Nijenhuis
Ik ben nu overtuigd van het feit dat een sabbatical een mens kan doen veranderen. Nou ben ik zelf niet zo van de anzichtkaarten of telefoontjes, maar ik moet erkennen dat ik blij verrast was om er van jou één te hebben mogen ontvangen.... en nog wel op mijn verjaardag. Erg leuk! Daarbij heb jij, zoals ook bij jou verhalen online, maximaal gebruik gemaakt van de beschikbare ruimte (bij een anzichtkaart toch al gauw 0,1 kb). Het was dan ook een avondvullend programma om jou verhalen te lezen. Ondanks dat ik als onervaren lezer al moeite heb om de ondertiteling bij een film bij te houden heb ik jou verhalen in één ruk uitgelezen. Ik wist niet dat je net zo kan schrijven als dat je kan lullen.... chapeau!!
Ondanks dat zo nu en dan eens kunt verlangen naar thuis hoop dat je nog lang kunt en zult genieten van al het mooi`s dat er te zien en te beleven is op deze aardkloot.
Tot mails, schrijfs of bels (je weet het met jou maar nooit).
Het is elke keer weer een genot om je verhalen te lezen. Wat maak je veel mee, en wat leer je veel over jezelf! Het is net of we er toch een beetje bij zijn.
Wel word je hier ook gemist hoor!
Maar geniet en neem je tijd!
Ik kijk uit naar je volgende update!
liefs Diana
Tis al weer een tijdje geleden dat je een berichtje van ons hebt ontvangen. Wij zijn zelf een aantal weken op pad geweest en eergisteren weer teruggekomen. Je verhalen en foto's geven een mooi beeld van je ervaringen! Eigenlijk je hele reis al. Knap hoor om het zo mooi te verwoorden. Wij zijn dan wel weer terug van vakantie maar zoals al eerder gezegd, reizen wij lekker met jou mee in gedachten!! Tot de volgende X en lieve groeten van Berryl en Reinder
Ik zag dat via de hyves dat je in mijn geboorteland bent beland.
Bijzonder is India he..ik weet nog dat ik de geur al in het vliegtuig rook... en heel soms ruik ik hier ook die rotte petrol geur en dan ben ik weer even thuis..
Ik ben best jaloers op je want je hebt al veel meer van India in gezien dan ik... maar mijn tijd komt nog wel...
Ik weet nog dat toen ik voor mijn luxe hotel stond ik niet naar binnen durfde omdat ik de ik dat niet kon rijmen met de armoede die ik had gezien op weg naar het hotel.. dus ik begrijp je wat je schrijft.
Wat mij heel goed heeft geholpen is dat hoe raar het ook klinkt het bij India hoort, de geur, de armoede, de bedelaars, het tanden trekken op straat.. de gehandicapte op het skateboard, de kindjes met die blik in de ogen..waarvan ik er ooit ook een ben geweest... maar ook het de mooie kleuren van de bloemen, de kruiden, de kleding en de stoffen... Het is echt waar wat ze zeggen.. You love it of you hate it.. voor mij is thuiskomen...
De taj is zo indruk wekkend als je er boven op staat.. en dan te bedenken dat het allemaal handmade is gemaakt door mens en olifant, van het groote tot de kleine lichtgevende steentjes.. Het ultime liefdesverhaal van india..India heeft zo'n rijke geschiedenis...ongeloofelijk wat ze daar al maakten in de verre geschiedenis...
Tja en dat het eten... echt heerlijk.. Ik ben zo benieuwd naar je volgende verhaal.. je schrijft heel mooi.. erg herkenbaar.. enne
Ik hoop daan dat je vind wat je zoekt ...want je weet het ...
"het is nooit te laat om te worden wie je bent"
Liefs Mirjam
Allereerst namens het gehele team enorm bedankt voor je leuke kaart! Ik kreeg de kaart als eerste in handen en wist gelijk... dat is India!
Je verhalen en indrukken zijn ontzettend herkenbaar en geweldig hoe goed je kan omschrijven wat je ziet, beleefd en meemaakt. Het is zeer lastig om India te beschrijven, het is je wel mooi gelukt om het zo te beschrijven ik mezelf tijdens het lezen weer helemaal in India kan wanen ;-). Ben het volledig met je persoonlijk in India geweest moet zijn om te beseffen wat voor een 'andere' wereld het is.
India is een heel tegenstrijdig land, maar wel een land waarin je jezelf heel goed leert kennen! Heel veel succes met je al je indrukken verwerken en je hoofd op orde brengen. Tip: wil je de echte India zien laat je dan leiden door een locale bewoner! dan ervaar je de mooiste dingen en weet je ook wat de gedachte achter de culturen en gewoontes van India zijn.
Heel veel succes en plezier. Take care!
Groetjes, Jureska
have fun daar!!